کسی مرده؟
چیزی شده؟
چرا همه ساکتند؟
چرا خواب مرا آشفته نمی کنند؟

بیداری
زیباست
در صحرا
جایی که خاک
سرمای شب را ازیاد می برد
و چشم به آینده ی دورخود دارد

و مرگ
بی صدا
به سوی آشیان خود می خزد
و صدایش
با هوهوی باد
در هم می آمیزد

شاید همین است
که باد
بی صدا ازکنارم گذشت
و سرش را
به سوی آن سوی دشت
چرخاند