کسی مرده؟
چیزی شده؟
چرا همه ساکتند؟
چرا خواب مرا آشفته نمی کنند؟

بیداری
زیباست
در صحرا
جایی که خاک
سرمای شب را ازیاد می برد
و چشم به آینده ی دورخود دارد

و مرگ
بی صدا
به سوی آشیان خود می خزد
و صدایش
با هوهوی باد
در هم می آمیزد

شاید همین است
که باد
بی صدا ازکنارم گذشت
و سرش را
به سوی آن سوی دشت
چرخاند

تیله ی من چه آبیه
سبز وسفید و اناریه
تیله رو وازش میکنم
رنگاشو درمیارم

وای وای وای سبزش کو؟
قرمز خوشگلش کو؟
چی شد رنگ اناری؟
خطای سفید و آبی؟

تیله ی من شیکسته
همه ی رنگاش ترسیدن
ازخواب پریدن و با هم
از تیله بیرون اومدن

می توانم خود را رها کنم
قبل از آنکه چراغ قرمزروشن شود
می توانم خودم را دوست بدارم
قبل از آنکه پرده کناربرود

چرا؟
بیایید درتاریکی
اینجا امن است
شاید
بیاید پشت این دیوار
دری نیست
شاید
روشنی نیست
شاید

کاش این جا جلو نبود
کاش این جا خلوت نبود
کاش این جا همیشه بود

هنوز می توانم
هنوز امن است

شاید

ناخدای کشتی ما

گربه ای کوچک داشت

ملوس ودوست داشتنی

یه پاش زرد بود

یه پاش قهوه ای

صبح که ازخواب پا شد

گربه را ندید

گربه کجا رفته؟

زیر میز قایم شده؟

یا پشت رختخواب؟

شاید هم اصلا

پریده به دریا

رفته دوردورا؟

هر جا که رفته

همیشه خوش باشه

نواخت
سوزناک ترازهمیشه
سوزشی سرد
بیمناک

آرام وترد
لرزان و شاداب
آوای آن
در فضا
پیچید

بیست سال گذشت
آمدند ورفتند
شنیدند وگذشتند

خوابش برد
در خواب
خود را دید
ونوای سازش
که می گفت:
این هم بگذرد